Wysokodawkowa domięśniowa triamcynolon w ciężkiej, przewlekłej, zagrażającej życiu astmie czesc 4

Różnice między leczeniami były statystycznie istotne (P <0,05 w teście rang Wilcoxona). Przeprowadzono cztery hospitalizacje i sześć wizyt w izbie przyjęć wśród pięciu pacjentów, którzy najpierw otrzymali prednizon, a pozostałe zdarzenia wystąpiły u siedmiu pacjentów, którzy najpierw otrzymali triamcynolon. Wystąpiły dwa przypadki intubacji i mechanicznej wentylacji podczas okresu prednizonowego, zarówno w ciągu pierwszych trzech miesięcy; trzecia intubacja była wymagana podczas okresu wymywania (czwarty miesiąc). Jedna z tych intubacji dotyczyła Pacjenta 8. Żaden z pacjentów nie wymagał wentylacji mechanicznej po leczeniu triamcynolonem. Po leczeniu triamcynolonem sześciu pacjentów zaprzestało przyjmowania prednizonu całkowicie, w porównaniu z tylko dwoma pacjentami w okresie prednizonowym. Tylko dwóch pacjentów wymagało skumulowanej dawki ponad 800 mg prednizonu po leczeniu triamcynolonem, w porównaniu z dziewięcioma pacjentami po placebo (P <0,05 w teście sumy rang Wilcoxona). Podczas pierwszego okresu badania, średnia (. SD) skumulowana dawka sterydów (w tym triamcynolonu, przy założeniu, że 360 mg triamcynolonu jest równoważne 300 mg prednizonu) wynosiła 698 . 746 mg w grupie otrzymującej triamcynolon i 1374 . 598 mg w grupie placebo (P = 0,12257 za pomocą dwustronnego testu t-Studenta). Podczas drugiego okresu badania dawka wynosiła średnio 667 . 599 mg w grupie otrzymującej triamcynolon i 1060 . 1137 mg w grupie placebo (P = 0,4984). Analiza projektu krzyżowego wykazała znaczący efekt terapeutyczny triamcynolonu (P = 0,0378), ale brak znaczącego wpływu okresu badania lub różnicy przeniesienia.11 To sugeruje, że całkowite dawki steroidów były znacząco mniejsze po leczeniu triamcynolonem niż po placebo i nie wykazano jakakolwiek istotna różnica w działaniu leczniczym, czy triamcynolon był podawany w pierwszym czy drugim okresie badania. W obu okresach wszyscy pacjenci stosowali inhalatory acetoninowe triamcynolonu (400 .g cztery razy na dobę), ale po leczeniu triamcynolonem czterech pacjentów poczuło się wystarczająco dobrze, aby przerwać stosowanie wszystkich innych leków. Żaden pacjent nie był w stanie tego zrobić podczas okresu prednizonowego.
Długotrwałe podawanie kortykosteroidów ogólnoustrojowych wiąże się z poważnymi reakcjami niepożądanymi (Tabela 2) i wystąpiły działania niepożądane w obu badanych grupach. Cushingoid facje, trądzik, hirsutyzm twarzy, zaburzenia smaku i mięśniobóle były bardziej wyraźne po leczeniu triamcynolonem niż po placebo (P <0,1 dokładnym testem Fishera). W okresie placebo pacjenci mieli więcej działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego, prawdopodobnie ze względu na doustne sterydy. Główne działania niepożądane po leczeniu triamcynolem były przemijające i wykazywały oznaki zejścia po sześciu do ośmiu tygodniach. Jeden pacjent miał znaczną utratę masy ciała (11 kg [25 funtów] w ciągu czterech miesięcy). Zaburzenia miesiączkowania, w tym brak miesiączki, nieregularny cykl lub krwotok miesiączkowy, ustąpiły cztery do pięciu miesięcy po leczeniu triamcynolonem. Dwóch pacjentów wymagało leczenia przemijającego nadciśnienia tętniczego po leczeniu triamcynolonem. Hiperglikemia i zaburzenia elektrolitowe nie były bardziej nasilone po leczeniu triamcynolonem niż po placebo.
Dyskusja
Nasilenie astmy u pacjentów i pacjentów różni się znacznie w czasie
[więcej w: gumtree skawina, aparat ortodontyczny cennik, zespół serotoninowy ]