Wstrzykiwanie naskórka Czynniki z doustną mesalaminą w łagodnym do umiarkowanego lewostronnym wrzodziejącym zapaleniu okrężnicy lub odbytnicy czesc 4

Próbki pobrane z biopsji śluzówkowej zostały jednoznacznie ocenione przez jednego badacza. Studiuj punkty końcowe
Pierwszorzędowym punktem końcowym badania była remisja choroby (zdefiniowana jako wynik 4 punktów lub mniej) w ciągu dwóch tygodni. Drugorzędowymi punktami końcowymi były istotne klinicznie postępy w ocenie klinicznej i histologicznej po dwóch i czterech tygodniach.
Analiza statystyczna
Przy 12 pacjentach na grupę, badanie miało 80 procent mocy do wykrycia znaczącej różnicy w proporcjach między 10 procentową stopą remisji w grupie placebo i 60 procentową stopą remisji w grupie EGF przy wartości P równej 0,05, gdy dane zostały ocenione przy użyciu testu chi-kwadrat. Dane analizowano w sposób zaślepiony zgodnie z zasadą zamiaru leczenia. Do porównania różnic w grupach terapeutycznych wykorzystano test rangowanych próbek Wilcoxona dla sparowanych próbek, a do porównania różnic między grupami zastosowano test U Manna-Whitneya. Dokładny test Fishera wykorzystano do porównania współczynników remisji w dwóch grupach. Planowaną śródroczną analizę przeprowadzono po 15 pacjentach, którzy ukończyli badanie. Wszystkie podane wartości P opierają się na dwustronnych t-testach.
Wyniki
Charakterystyka pacjentów
Dwudziestu czterech pacjentów (w tym 12 mężczyzn) zostało zwerbowanych od marca 1999 r. Do stycznia 2001 r. Pięciu pacjentów z grupy placebo i czterech z grupy EFG miało zapalenie odbytu. Jeden pacjent z grupy EFG przyjmował azatioprynę podczas rekrutacji, a dawka pozostawała niezmieniona przez ponad trzy miesiące przed rekrutacją. W chwili rekrutacji żaden pacjent nie otrzymywał długotrwałej miejscowej terapii mesalaminą.
Tabela 1. Tabela 1. Podstawowa charakterystyka pacjentów. Nie było znaczących różnic między grupami w żadnym z zarejestrowanych objawów, objawów lub cech hematologicznych, biochemicznych, sigmoidoskopowych lub histologicznych linii podstawowej (Tabela 1). Mediana dziennej dawki mesalaminy w dwóch i czterech tygodniach wynosiła 2,4 g (zakres od 1,2 do 2,8) w obu grupach. Wszyscy 24 pacjenci poddawali się lewatywom i utrzymywali roztwór przez ponad 45 minut dziennie przez 14 dni.
Ocena dwutygodniowa
Tabela 2. Tabela 2. Zmiany w aktywności choroby wśród pacjentów, którzy otrzymali naskórkowy czynnik wzrostu (EGF) lub placebo lewatywy przez 14 dni oprócz mesalaminy. Ryc. 1. Ryc. 1. Zmiany we wskaźniku wrzodziejącej aktywności choroby wrzodowej (panel A) i uproszczonej ocenie objawów (panel B) wśród pacjentów, którzy otrzymali naskórkowy czynnik wzrostu lub placebo lewatywy przez 14 dni oprócz mesalaminy. Wartości w panelu A są wyrażone jako grupa mediana i zakresy międzykwartylowe. Wartości P służą do porównania między grupami. Gwiazdka oznacza P = 0,02 w porównaniu z wartością początkową. Sztylety oznaczają P <0,001 w porównaniu z wartością początkową. Wyniki dla wskaźnika wrzodziejącego zapalenia okrężnicy wynoszą od 0 do 22, przy czym niższe wyniki wskazują na mniejszą aktywność choroby. Uproszczona ocena objawów opierała się na łącznej ocenie konsystencji stolca, widzialnej krwi w kale i nocnej defekacji, 12 z wynikiem 0 lub dla każdego i maksymalnym wynikiem 3. Wynik 0 reprezentował remisję.
Tabela 3
[więcej w: aparat ortodontyczny cennik, gumtree skawina, lek z paracetamolem i kofeiną ]
[hasła pokrewne: gumtree skawina, proteza szkieletowa acetalowa, hexacima ]