Wstrzykiwanie naskórka Czynniki z doustną mesalaminą w łagodnym do umiarkowanego lewostronnym wrzodziejącym zapaleniu okrężnicy lub odbytnicy ad

Kryteriami wejściowymi były pogorszenie objawów wymagających dodatkowej terapii i łagodnej do umiarkowanej choroby, na co wskazuje wynik wynoszący co najmniej 5 punktów na wskaźniku St. Marks8 (w którym wynik 12 oznacza najcięższą chorobę) z wynikiem co najmniej (w skali od 0 [normalny] do 3 [najbardziej nasilone zapalenie]) na sigmoidoskopii.8 Pacjenci byli wykluczani, jeśli wymagali hospitalizacji lub dożylnego podawania kortykosteroidów lub przyjmowali miejscowo lub ogólnoustrojowo kortykosteroidy, jeśli ich leczenie uległo zmianie w ciągu trzech miesięcy przed rozpoczęciem badania lub jeśli zapalenie rozszerzyło się proksymalnie do lewej strony okrężnicy (tj. poza zgięcie śledziony na endoskopii włóknistej). Pacjenci, którzy nie zmienili schematu leczenia immunosupresyjnego w ciągu trzech miesięcy przed rekrutacją do badania, kwalifikowali się. Projekt badania
Pacjenci zostali losowo przydzieleni w podwójnie ślepej próbie, aby otrzymać lewatywę EGF lub placebo przez 14 dni. Projekt permutowanego bloku został użyty do uzyskania równych liczb w każdej grupie. Aby upewnić się, że wszyscy pacjenci otrzymali aktywne leczenie, wszyscy pacjenci otrzymali doustny preparat mesalaminy o przedłużonym uwalnianiu (Asacol, GlaxoSmithKline) o przedłużonym uwalnianiu. Pacjenci, którzy nie przyjmowali mesalaminy podczas rekrutacji, zaczęli przyjmować 1,2 g dziennie, podczas gdy pacjenci, którzy przyjmowali już mesalaminę, zwiększyli dawkę o 1,2 g na dzień. Pacjentów oceniano klinicznie, sigmoidoskopowo i histologicznie na początku badania, po dwóch tygodniach i po czterech tygodniach. Podczas dwutygodniowej oceny lewatywa została przerwana, ale leczenie mesalaminą kontynuowano w tej samej dawce. Podczas czterotygodniowej oceny pacjenci, u których nastąpiła remisja, powrócili do pierwotnego schematu leczenia (bez leczenia lub kontynuacji mesalaminy), podczas gdy u osób z aktywną chorobą zwiększono lub zmieniono leczenie w zależności od potrzeb klinicznych; w większości przypadków podano dodatkową terapię kortykosteroidami lub mesalaminą lub oba. Czterotygodniowa ocena oznaczała koniec okresu próbnego, chociaż wszyscy pacjenci przeszli ostateczną ocenę kliniczną 12 tygodni po wejściu. Badanie pozostało podwójnie zaślepione do czasu po 12-tygodniowym przeglądzie.
Badanie zostało zatwierdzone przez Komisję Etyki Badań Leicestershire. Wszyscy pacjenci wyrazili pisemną, świadomą zgodę.
Enemy
Pacjenci otrzymywali codziennie lewatywę zawierającą EGF lub sam nośnik. Ludzki rekombinowany EGF (Heber Biotec, handlowa jednostka zależna Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii, Hawana, Kuba), eksprymowany w Saccharomyces cerevisiae, zawiera 60 procent EGF1-52 (białko EGF, bez jednego końcowego aminokwasu) i 40 procent EGF1 -51 (białko EGF, pozbawione dwóch końcowych aminokwasów) i ma bioaktywność równoważną bioaktywności o pełnej długości EGF1-53,9. Lewatywa EGF składała się z 5 .g EGF w 100 ml zdegradowanego i zmodyfikowanego żelatynowego roztworu nośnika (Haemaccel 3,5 procent , Beacon Pharmaceuticals). Ta dawka EGF została wybrana, ponieważ jest podobna do stężenia wymaganego do wywołania maksymalnej odpowiedzi restytucyjnej w jelitowych liniach komórkowych10. Wybrano dwutygodniowy okres terapii lewatywa w celu zmaksymalizowania prawdopodobieństwa przestrzegania zaleceń przez pacjentów i ponieważ większość standardowych terapii obecnie stosowane, takie jak leczenie kortykosteroidami, zwykle mają pozytywny wynik w tym okresie
[hasła pokrewne: ośrodek leczenia uzależnień toruń, gdzie wysłać skierowanie do sanatorium, lek z paracetamolem i kofeiną ]
[patrz też: praca barman warszawa gumtree, aparat ortodontyczny cennik, lavistina ]