Wynik oceny lub wynik na wskaźniku aktywności wrzodziejącego zapalenia okrężnicy. Jednak 8 z 12 pacjentów (67 procent), którzy byli leczeni EGF i którzy byli w remisji histologicznej po czterech tygodniach, pozostawało w remisji zdefiniowanej zgodnie z uproszczonym wynikiem objawów, w porównaniu z tylko w grupie placebo (8 procent) ( P = 0,009). Dziewięciu z 12 pacjentów w grupie placebo (75 procent) wymagało kortykosteroidów podawanych doustnie lub doodbytniczo lub obydwu: doustny prednizolon i lewatywa z pianki w 2, lewatywy z prednizolonem w 4 i czopki prednizolonowe w 3. Czterech z 12 pacjentów w EGF grupa (33 procent) wymagała jedynie leczenia kortykosteroidami w odbytnicy (wlew z pianki prednizolonowej) w okresie od 4 do 12 tygodni. Kolejny przegląd
Przeanalizowaliśmy retrospektywnie dane pacjentów w celu ustalenia liczby osób, które następnie otrzymały leczenie kortykosteroidami. Decyzja o zastosowaniu kortykosteroidów została podjęta przez lekarza prowadzącego na podstawie jego normalnych kryteriów klinicznych. Po 6 miesiącach 6 z 12 pacjentów leczonych EGF wymagało miejscowych lub ogólnoustrojowych kortykosteroidów, a w ostatnim badaniu, mediana 16 miesięcy, 8 z 12 pacjentów wymagało miejscowych lub ogólnoustrojowych kortykosteroidów. Po sześciu miesiącach wszyscy pacjenci w grupie placebo wymagali kortykosteroidów miejscowych lub ogólnoustrojowych.
Dyskusja
Stwierdziliśmy, że lewatywy EGF raz na dobę wywołują szybką poprawę czynnego lewostronnego wrzodziejącego zapalenia jelita grubego lub odbytnicy, gdy podaje się je w połączeniu z doustną mesalaminą. Stan wszystkich pacjentów, którzy otrzymali EFG poprawił się w ciągu dwóch tygodni, a 10 z 12 (83 procent) było w remisji zgodnie z wynikiem oceny St. Marks. Przeciwnie, tylko dwóch pacjentów, którzy otrzymali placebo plus mesalaminę, poprawiło się i tylko jeden z nich był w remisji. Po 12 tygodniach nie było klinicznych dowodów na wczesny nawrót choroby u pacjentów, u których uzyskano remisję za pomocą terapii EGF. Wcześniejsze badania donoszą o odsetku odpowiedzi na placebo od 16 do 52 procent, 14 chociaż liczba pacjentów, u których spontaniczna pełna remisja jest prawdopodobnie znacznie niższa. Mesalamina jest dobrze ugruntowanym środkiem do leczenia zapalenia jelita grubego, który jest lepszy od placebo, 15 ma zależną od dawki skuteczność, 16 i jest przydatny, gdy podaje się go zarówno miejscowo jak i doustnie w przypadku dystalnej choroby okrężnicy.17 Brak poważnej odpowiedzi na leczenie mesalaminą w naszym Badanie jest prawdopodobnie związane ze stosunkowo małą dodatkową dawką doustną (1,2 g na dzień).
EGF jest prekursorem 1207-aminokwasowym 18, który jest przetwarzany do polipeptydu o 53 aminokwasach (EGF1-53). Krążące poziomy EGF są niskie i składają się głównie z postaci EGF1-52, 19, która jest związana z płytkami krwi i nie jest łatwo dostępna dla błony śluzowej żołądka i jelit. Chociaż EGF wchodzi do proksymalnego przewodu żołądkowo-jelitowego jako EGF1-53, jest podatny na progresywne trawienie, ponieważ postępuje on dystalnie. W kwaśnym soku żołądkowym jest on rozszczepiany głównie na EGF1-49, zmniejszając jego aktywność o 75% 20. Po wejściu EGF do jelita cienkiego, jest on szybko trawiony przez proteazy trzustkowe w świetle, ale może być częściowo chroniony przed trawieniem przez obecność pokarm.21 W warunkach fizjologicznych jest więc prawdopodobne, że bardzo mały EGF pochodzący z jelita cienkiego dociera do jelita grubego, a jakikolwiek podawany doustnie EGF jest mało prawdopodobne, aby dotarł do dalszego jelita, chyba że jest chroniony przed trawieniem
[więcej w: objawy uczulenia na mleko, choroby kur objawy, kwalifikacja do przeszczepu serca ]
[więcej w: objawy uczulenia na mleko, szpital tuchola, lipanthyl supra ]
Comments are closed.
[..] Blog oznaczyl uzycie nastepujacego fragmentu woda różana[…]
A ja mam swoje zdanie i wiem najlepiej
[..] Odniesienie w tekscie do Kosmetyki naturalne producent[…]
Po raz pierwszy ktoś mówi, jak jest w rzeczywistości