Utrata kości i rozmiar kości po menopauzie czesc 4

Roczną zmianę procentową obliczono dla każdej kobiety jako stosunek nachylenia dopasowanego do powtarzanych pomiarów tej kobiety podzieloną przez wartość bazową. Analizę wariancji dla powtarzanych pomiarów wykorzystano do oceny istotności, a następnie zastosowano porównanie post hoc z testem Tukey ego o istotnej różnicy różnic w celu dalszej oceny, czy konkretne pomiary różniły się od tych uzyskanych na linii podstawowej. Test t-Studenta wykorzystano do porównania średnich wartości u kobiet w najwyższym kwartylu ekspansji rdzeniastej ze średnimi wartościami w najniższym kwartylu, a wielkość kości w linii podstawowej skorygowano na podstawie analizy kowariancji. Regresję liniową wykorzystano do zbadania związku między zmianami rdzeniastego i okostnowego, z dostosowaniem do wielkości kości w linii podstawowej poprzez analizę kowariancji, i do zbadania związku między postmenopauzalnym poziomem estradiolu i zmianami w wielkości okostnej, wielkości rdzeniastej i gęstości mineralnej kości. Skorygowaliśmy rozmiar kości i wskaźnik masy ciała (waga w kilogramach podzielona przez kwadrat wysokości w metrach) na linii bazowej za pomocą analizy kowariancji. Model regresji proporcjonalnego hazardu Coxa z dostosowaniem do wieku na początku menopauzy został wykorzystany do obliczenia współczynnika ryzyka złamania dalszego promienia.
Wyniki
Pomiary kości
Tabela 1. Tabela 1. Struktura szkieletowa, masa kości i siła szkieletu w miejscu korowym dystalnego promienia. Rysunek 1. Ryc. 1. Średnie zmiany względne w okresie menopauzy w średnicach szpikowych i okostnowych, zawartość mineralna kości, gęstość mineralna kości, moment bezwładności w przekroju poprzecznym, moduł przekrojowy i wskaźnik siły w miejscu korowym dystalnego promienia w 108 kobietach Następnie z Menopauzy. I słupki reprezentują standardowe błędy. Zmiana z menopauzy stała się znacząca po 6 latach dla średnicy okostnej, zawartości mineralnej kości, gęstości mineralnej kości, momentu bezwładności przekroju poprzecznego i modułu przekroju; w wieku 8 lat dla średnicy rdzenia; a po 14 latach dla indeksu wytrzymałości.
Gęstość mineralna kości zmniejszała się co roku średnio o 1,9% (przedział ufności 95%, 1,7 do 2,0), a zawartość minerałów w kościach zmniejszyła się o średnio 1,3% (przedział ufności 95%, 1,2 do 1,5) od menopauzy do 67 lat (Tabela i Rysunek 1). Średnica rdzenia zwiększa się corocznie o 1,1 procent (przedział ufności 95 procent, 0,9 do 1,3), średnica okostnej o 0,7 procent (przedział ufności 95 procent, 0,6 do 0,7), moment bezwładności przekroju poprzecznego o 3,1 procent (95 procent zaufania interwał od 2,7 do 3,4), a wskaźnik przekroju poprzecznego o 2,1% (przedział ufności 95%, 1,9 do 2,4) (tabela i wykres 1). Wskaźnik wytrzymałości, który uwzględnia zarówno masę kostną, jak i strukturę szkieletu, spadał corocznie o 0,7 procent (przedział ufności 95 procent, 0,5 do 0,8) w okresie badania (tabela i wykres 1). Gęstość mineralna kości zmniejszyła się znacząco w ciągu sześciu lat po menopauzie, średnica okostnej wzrosła znacząco o sześć lat, a średnica rdzeniastego znacznie wzrosła o osiem lat. Jednak wskaźnik siły nie zmniejszył się istotnie aż do 14 lat po menopauzie (ryc. 1).
Analiza według kwartyla ekspansji rdzeniastej
Wśród kobiet w kwartylu z największym rozszerzeniem jamy szpikowej, średnica rdzeniastego zwiększała się corocznie o 1,6 do 4,5 procent (mediana, 2,2), podczas gdy u kobiet w kwartylu z najmniejszym rozszerzeniem rdzeniastym, roczna zmiana średnicy rdzenia ze spadku o 0,5% do wzrostu o 0,4% (mediana, wzrost o 0,1%)
[patrz też: gumtree skawina, aparat ortodontyczny cennik, test na tolerancje pokarmowa ]
[hasła pokrewne: gumtree skawina, proteza szkieletowa acetalowa, hexacima ]