Sęp Prometheusa i obietnica komórki macierzystej cd

Chociaż okazało się, że zarodkowe komórki zarodkowe są zdolne do życia tylko w 70 do 80 pasażach w hodowli, potencjalną zaletą jest to, że nie tworzą potworniaków po wstrzyknięciu myszom, a zatem mogą stanowić bezpieczniejsze źródło przeszczepialnej tkanki. Chociaż podobne badania z udziałem ludzkich komórek datują się dopiero od 1998 r., Kiedy ludzkie zarodkowe komórki macierzyste zostały po raz pierwszy pomyślnie rozmnożone, 8,13 ten kamień milowy w dużym stopniu opierał się na stopniowym postępie poczynionym w poprzednich 20 latach, 14,15 kiedy embrionalne komórki macierzyste myszy i naczelnych były również szeroko scharakteryzowany.16 Generowanie hodowli zarodkowych komórek macierzystych z wczesnych embrionów ludzkich, które nie były stosowane w procedurach zapłodnienia in vitro, wymagało pewnych korekt, takich jak opóźnienie dysocjacji zarodka do pięciu dni po zapłodnieniu, w czasie, w którym normalne pojawić się. Wymaganie warstwy komórek odżywczych myszy w kulturach ludzkich zarodkowych komórek macierzystych zostało niedawno przezwyciężone17. Niemniej jednak w ciągu ostatnich pięciu lat zaobserwowano wykładniczy wzrost eksperymentów mających na celu wytworzenie ludzkich tkanek do przeszczepu, takich jak trzustkowe komórki endokrynne, miocyty szkieletowe. i neurony. W niedawnym teście terapeutycznego potencjału zarodkowych komórek macierzystych, 18 neuronów wytwarzających dopaminę uzyskano z embrionalnych komórek macierzystych wyrażających transgeniczną determinantę neuronalną i ustalono odpowiednie połączenia elektrofizjologiczne, gdy wstrzyknięto je do mózgów szczurów z objawami choroby Parkinsona. . Co godne uwagi, poprawiono funkcję motoryczną bez tworzenia się nowotworu, usuwając kolejny blok w terapii opartej na embrionalnych komórkach macierzystych.
Chociaż ludzkie embrionalne komórki macierzyste są tak samo pluripotencjalne in vitro, jak te wyizolowane bezpośrednio z zarodków19-22, nie można oczywiście przetestować ich tak rygorystycznie jak modeli zwierzęcych, ponieważ reimplantacja do ludzkiego embrionu nie jest etyczna. Ponadto, kultury embrionalnych komórek macierzystych mogą zawierać rzadkie rakowe komórki macierzyste, które następnie mogą się rozmnażać23. Pozostaje wiele innych niepewności. Po pierwsze, zarodkowe komórki macierzyste ssaków wywodzą się z wewnętrznej masy komórek zarodka przedimplantacyjnego, ale nie wiadomo, czy te komórki, pozostawione na miejscu, przejawiałyby cechy, które prezentują w kulturze. Po drugie, ponieważ większość naszej wiedzy pochodzi z eksperymentów na myszach, nie możemy być pewni, że ludzkie komórki macierzyste mają ten sam potencjał. Po trzecie, ludzkie embrionalne komórki macierzyste, takie jak mysie embrionalne komórki macierzyste, wydają się zdolne do nieograniczonej proliferacji in vitro, ale wciąż pozostaje kwestia debaty, czy przedłużone hodowanie wpływa na ich pluripotencję.
Dorosłe komórki macierzyste Bez ograniczeń
Zdumiewająca zdolność embrionalnych komórek macierzystych do wywoływania praktycznie każdego rodzaju tkanki zintensyfikowała poszukiwanie podobnych linii komórkowych u dorosłych, co może przyczynić się do samoodnowy. Aby odróżnić komórki macierzyste w środowisku dorosłym od częściowo zaangażowanych komórek prekursorowych o bardziej ograniczonym potencjale, wymagane są rygorystyczne kryteria. Podobnie jak embrionalne komórki macierzyste, dorosłe komórki macierzyste muszą być klonogenne i samoodnawiające się w trakcie życia organizmu poprzez asymetryczny podział, przy czym jedna komórka potomna pozostaje multipotencją, aby utrzymać linię komórek macierzystych, a druga komórka potomna może rozwinąć się w wyspecjalizowany typ. komórki o typowej morfologii i funkcji
[więcej w: szpital tuchola, terapia uzależnień od alkoholu, przychodnia leczenia bólu ]
[podobne: lek z paracetamolem i kofeiną, moj olx zaloguj, przychodnia remedium ]