Pogłębienie podskórnej prostej cukrzycy w czasie ciąży ad

Testy z niedoborem wody, hipertoniczną solą fizjologiczną i iniekcją wazopresyny przeprowadzono odpowiednio w 4., 7. i 18. dniu po porodzie. Pacjent otrzymywał octan desmopresyny (1-dezamino-8-D-arginino-wazopresynę lub DDAVP, 10 .g dwa razy dziennie donosowo) od 13 do 15 dni połogu; to leczenie nie miało wpływu na objętość moczu. Drugi test infuzji hipertoniczno-solnej przeprowadzono 30 miesięcy po porodzie. Pacjent 2
29-letnia kobieta z pierwiastkiem dominującym zauważyła wielomocz i polidypsję w drugim trymestrze ciąży. Jej historia i jej rodzina były normalne, z wyjątkiem tego, że pacjentka miała ciężki wielomocz i polidypsję podczas drugiego i trzeciego trymestru jej pierwszej ciąży, kiedy miała 27 lat. Ta ciąża zakończyła się spontanicznym porodem martwego płodu w ostatnim miesiącu ciąży, a poliuria i polidypsja zniknęły wkrótce potem. Znów zaszła w ciążę rok później. Ciąża postępowała normalnie aż do piątego miesiąca, kiedy ponownie pojawił się poliuria i polidypsja. Pacjentka została przyjęta do szpitala w szóstym miesiącu, kiedy to badanie fizykalne było prawidłowe, z wyjątkiem ciśnienia tętniczego 132/98 mm Hg, a rozmiar macicy był zgodny z datą poczęcia. Jej objętość moczu wynosiła 4,5 litra na dzień, a ciężar właściwy wynosił 1,002. Jej poziom hemoglobiny wynosił 114 g na litr, stężenie sodu w surowicy wynosiło 150 mmol na litr, azot mocznika 4,3 mmol na litr, kreatynina 71 .moli na litr i kwas moczowy 510 .mol na litr. Poziom całkowitego białka surowicy, wyniki testów czynności wątroby i stężenia glukozy w osoczu na czczo były prawidłowe, podobnie jak analiza moczu. Filmy rentgenowskie i obliczony tomograficzny obraz głowy były normalne.
Moczówki moczówki pacjenta oceniano w 28. tygodniu ciąży, mierząc podstawową osmolalność osocza i wazopresynę po odwodnieniu przez noc przez trzy kolejne dni. Nie przeprowadzono testu wlewu hipertoniczno-solnego, ponieważ podstawowa osmolalność osocza była wysoka. Leczenie desmopresyną (10 do 20 .g dwa razy na dobę donosowo) rozpoczęto tydzień później i spowodowało zmniejszenie objętości moczu do poniżej 2 litrów na dzień. W trakcie 33. i 34. tygodnia ciąży przeprowadzono test iniekcji z wazopresyną i test prowokacji desmopresyną po 24-godzinnej przerwie w terapii desmopresyną. Spontaniczna poród rozpoczął się w tygodniu 37, czego skutkiem było porwanie przez pochwę 2810 g normalnego samca niemowlęcia. Skurcze macicy i laktacja były prawidłowe. Leczenie desmopresyną przerwano po porodzie, a pacjent miał objętość moczu większą niż 4 litry dziennie przez kilka dni po porodzie, ale objętość stopniowo zmniejszała się do 1,4 do 2,0 litrów na dzień dwa tygodnie po porodzie. Wydzielanie hormonów z przedniego płata przysadki, testowane w sposób podobny do zastosowanego u Pacjenta 1, było normalne, z wyjątkiem stępionych odpowiedzi gonadotropinowych w surowicy na hormon uwalniający gonadotropiny. Test iniekcji wazopresyny powtórzono 22 dnia po porodzie, a 24-godzinny test infuzji hipertoniczno-solnej przeprowadzono, w którym to czasie nie występował ani wielomocz, ani polidypsja.
Kobieta miała trzecią ciążę w wieku 30 lat i ponownie rozwinęła się poliuria i polidypsja
[podobne: zespół serotoninowy, hexacima, moj olx zaloguj ]