Pacjenci ad

Pozostałe 15 procent raków jelita grubego wyświetla mutacje przesunięcia ramki i podstawienia par zasad, które są powszechnie spotykane w krótkich, powtarzanych tandemie sekwencjach nukleotydowych znanych jako mikrosatelity.16,20-27 Ta forma destabilizacji genetycznej jest najczęściej spowodowana utratą funkcja naprawy niedopasowania DNA i jest określana jako ścieżka niestabilności mikrosatelitarnej. Fenotyp nowotworów z tą wadą nazywany jest fenotypem niestabilności mikrosatelitarnej o wysokiej częstotliwości.16,20,22,28-32 Fenotyp niestabilności chromosomu i fenotyp niestabilności mikrosatelitarnej o wysokiej częstotliwości nie reprezentują zmian pojedynczych genów , ale raczej dyskretne ścieżki molekularne obejmujące wiele somatycznych celów genetycznych.20 Ostatnio zidentyfikowano wyraźne kliniczne i patologiczne cechy guzów jelita grubego powstające w wyniku tych dwóch oddzielnych szlaków mutacji. Niestabilność mikrosatelitarna o wysokiej częstotliwości jest częściej obserwowana w przypadku raka jelita grubego, występującego w pobliżu zgięcia śledziony. Guzy te wykazują również słabe różnicowanie, typ komórek śluzowych i okołoguzowy naciek limfocytarny; są one zwykle diploidalne, w przeciwieństwie do guzów stabilnych mikrosatelitarnie, które są powszechnie aneuploidalne.26,27,33-35 Rak jelita grubego wykazujący niestabilność mikrosatelitarną o wysokiej częstotliwości również wiązano z większym rozmiarem guza pierwotnego, ale z bardziej korzystnym rozkładem etapów. 22,33 Pacjenci z rakiem jelita grubego, którzy wykazują niestabilność mikrosatelitarną o wysokiej częstotliwości, mają dłuższe przeżycie niż chorzy na schizofrenię z rakiem o stabilności mikrosatelitarnej.16,22,23,26,36-38
W niewielu badaniach oceniano wpływ leczenia adjuwantowego w przypadku raka jelita grubego z niestabilnością mikrosatelitarną o wysokiej częstotliwości.23,24,36,39,40 Ponadto w badaniach, które kontrolowały wpływ terapii adjuwantowej, badano małe lub nierandomizowane populacje badawcze z możliwością selekcji uprzedzenia.24,36,39,40 Użyliśmy próbek od pacjentów z wyciętym rakiem okrężnicy w stopniu II lub III stadium, którzy byli wcześniej zapisani w prospektywnych, randomizowanych próbach chemioterapii opartej na fluorouracylu. Połączona baza danych dla tych badań obejmuje badania fazy 3 z grupami, które nie otrzymały żadnego leczenia, umożliwiając w ten sposób analizę prawdziwej przewagi przeżycia pacjentom, których nowotwory wykazują niestabilność mikrosatelitarną o wysokiej częstotliwości i którzy nie otrzymali chemioterapii adiuwantowej. Ponadto, badanie tej populacji pacjentów pozwoliło nam przeanalizować, czy fenotyp niestabilności mikrosatelitarnej o wysokiej częstotliwości może być niezależnym czynnikiem predykcyjnym korzyści z chemioterapii adiuwantowej opartej na fluorouracylu.
Metody
Pacjenci i okazy
Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka prób. Badaliśmy próbki od 570 pacjentów z rakiem jelita grubego, którzy wcześniej byli włączeni w pięć prób klinicznych III fazy chemioterapii adiuwantowej (Tabela 1). Głównym celem każdej z prób było ustalenie, czy chemioterapia adiuwantowa oparta na fluorouracylu poprawiła przeżycie wolne od choroby, całkowite przeżycie, lub oba, u pacjentów, którzy przeszli radykalną resekcję raka okrężnicy w stopniu II lub III. W trzech badaniach losowo przydzielono pacjentów do fluorouracylu plus leukoworyny lub bez leczenia, a dwa badania losowo przydzielono pacjentom do fluorouracyl plus lewamizol lub bez leczenia
[podobne: szpital tuchola, lekarz z mongolii kraków, rehabilitacja skoliozy u dzieci ]
[patrz też: zespół serotoninowy, orzechy brazylijskie cena, kosz mojżesza olx ]