Ocena nieprzepuszczalnych powłok na pościel u pacjentów z alergicznym nieżytem nosa ad 5

[RAST] w klasie 4, 5 lub 6 w porównaniu z klasą RAST poniżej 4, reprezentującą anty-pyłowe roztocza kurzu domowego poziomy powyżej 17,5 kU na litr i poziomy 17,5 kU na litr lub mniej, odpowiednio) i stężenie Der p1 i Der f1 (. 5 .g vs. <5 .g Der p1 i Der f1 na gram pyłu). Wyniki
Po 12 miesiącach średnie geometryczne stężenie Der p1 i Der f1 w próbkach materaca było znacznie niższe w grupie nieprzepuszczalnej pokrywy. Stosunek poziomu 12 miesięcy po założeniu okładek do poziomu przed założeniem okładek wynosił 0,31 w grupie nieprzepuszczalnej pokrywy (95% przedział ufności, 0,21 do 0,46), w porównaniu ze stosunkiem 0,82 w grupa kontrolna (przedział ufności 95%, od 0,58 do 1,15). Obniżki od linii podstawowej do 12 miesięcy w stężeniu Der p1 i Der f1 w pyłach z posadzek nie były statystycznie istotne w grupie kontrolnej (średni stosunek poziomu w 12 miesiącu do poziomu na początku badania, 0,83 ; P = 0,49), podczas gdy statystycznie istotne zmniejszenie grupy przy użyciu nieprzepuszczalnych osłon (średni stosunek, 0,69, P = 0,04). Jednakże nie stwierdzono istotnego wpływu interwencji (p = 0,44 w wyniku niesparowanego testu t). Stwierdzono nieco większe, statystycznie istotne zmniejszenie stężenia w pyłach w pomieszczeniach mieszkalnych w grupie kontrolnej (średni stosunek poziomu 12-miesięcznego do początkowego, 0,67; P = 0,01 w teście parowym w teście, w porównaniu przy stosunku 0,90 [P = 0,49] w grupie nieprzepuszczalnej pokrywy). Ponownie, interwencja nie wykazała znaczącego efektu (P = 0,21 dla niesparowanego testu t).
Rysunek 1. Rysunek 1. Dyspozycja pacjentów. Tabela 2. Tabela 2. Charakterystyka linii podstawowej 232 pacjentów, którzy ukończyli badanie. Tabela 3. Tabela 3. Kliniczne skutki nieprzepuszczalnych powłok w sypialniach 232 pacjentów z alergicznym nieżytem nosa. Rozmieszczenie pacjentów w badaniu przedstawiono na rycinie 1. Charakterystyka kliniczna w punkcie wyjściowym była podobna w grupie kontrolnej i grupie z nieprzepuszczalną osłoną (tabela 2). Pacjenci w obu grupach mieli znaczący spadek średniego wyniku w skali wzrokowo-analogowej (P <0,001 dla obu zmian). Niewielkie obniżenie dziennego wyniku objawów zaobserwowano w grupie kontrolnej. Nie było jednak istotnej różnicy między grupami w skali punktowej w skali wizualno-analogowej, wynikiem prowokacji alergenem nosa lub dziennym wynikiem objawów (Tabela 3). Podgrupa 74 pacjentów (31,9 procent) nie była uczulona na pyłek chwastów, alergen kota lub alergen psa, podczas gdy 100 pacjentów (43,1 procent) miało gładkie powierzchnie podłogowe w sypialni i salonie, a nie dywaniki w sypialni.
Tabela 4. Tabela 4. Średnie wyniki i zmiany w punktach na skali wizualno-analogowej związanej z zapaleniem błony śluzowej nosa. W przypadku wielowymiarowej analizy regresji, w tym interwencji jako głównej determinanty, a także wieku, palenia tytoniu, płci, współwystępowania z innymi alergenami, cech charakterystycznych wnętrza domu pacjenta oraz warunków interakcji między tymi czynnikami a interwencją, nie stwierdzono statystycznie istotnej modyfikacji wpływu interwencji na którąkolwiek z tych cech
[przypisy: szpital tuchola, mikroskop endodontyczny, rehabilitacja skoliozy u dzieci ]
[podobne: objawy uczulenia na mleko, szpital tuchola, lipanthyl supra ]