Zmieniająca się koncepcja zaburzeń limfatycznych przypomina na wiele sposobów sytuację opisaną przez matematyków jako chaos. Nasze komfortowe postrzeganie stabilności DNA zostało zniszczone dzięki znajomości rearanżacji genów limfoidalnych do przetwarzania antygenu i tworzenia przeciwciał. Morfologiczna klasyfikacja komórek limfoidalnych została przytłoczona odkryciem oszałamiającej tablicy markerów komórkowych. Ponadto częsta obserwacja niespójności tych markerów w komórkach nowotworowych doprowadziła do kapryśnego terminu rozwiązłości linii. Potrzeba przewodnika, który poprowadzi nas przez ten labirynt zagadkowych i czasami sprzecznych informacji, jest oczywista, a niniejsza monografia służy jako doskonałe źródło do uporządkowania naszego zrozumienia. Autorzy z powodzeniem łączą nowe informacje na temat biologii molekularnej i komórkowej elementów limfoidalnych z ich doświadczeniem klinicznym w leczeniu chorób limfatycznych. Dyskusje koncentrują się na zaburzeniach białaczki układu limfoidalnego i próbują powstrzymać się od badania chłoniaków. Zrozumiałe jest, że nie jest to całkowicie udane, ponieważ przewrotny charakter tych zaburzeń często pokrywa się, zarówno w badaniach laboratoryjnych, jak iw klinicznym charakterze tych chorób. Dokładne omówienie markerów immunologicznych prowadzi do rozdziałów dotyczących ostrych i przewlekłych białaczek limfatycznych, białaczkowych odmian chłoniaka, skórnych chorób komórek T oraz dysrazji komórek plazmatycznych. Każdy z tych rozdziałów jest podzielony na opis cech klinicznych, po którym następuje ocena laboratoryjna, diagnoza, czynniki prognostyczne, powikłania i leczenie, a kończy się analizą nieprawidłowości chromosomowych. Styl jest jasny, niewiele jest zaniedbanych dyskusji, a zakres danych jest w pełni przedstawiony. Tam, gdzie występują sprzeczne poglądy, autorzy często przedstawiają swoje własne rozległe doświadczenie jako środek rozwiązywania niektórych kontrowersji. W erze leczenia, w której częstsze leczenie jest często uważane za lepsze, należy odpowiednio podkreślić potrzebę zebrania większej ilości danych porównawczych.
Uważam, że indeksowanie jest nieadekwatne i dostrzegłem, że niestety tylko niewielka część odniesień jest bardziej aktualna niż 1987. Chociaż ludzki limfotropowy wirus typu T typ I jest szeroko dyskutowany, infekcja ludzkim wirusem niedoboru odporności komórek limfoidalnych jest wymieniona tylko w pojedynczej komórce. zdanie. Uważa się, że łagodna gammapatia monoklonalna ewoluuje w szpiczaku w rzadkich przypadkach, podczas gdy niektórzy stwierdzili, że ostatecznie rozwinie się szpiczak u 15 procent pacjentów z łagodną gammapatią monoklonalną i że jeden z czterech przypadków ostatecznie rozwinie się w rodzaj nowotworu limfoidalnego lub amyloidozy. Uważa się, że splenektomia jest jednym z zabiegów z wyboru dla białaczki włośniczkowej, podczas gdy wielu hematologów sugeruje, że przy zastosowaniu nowszych środków chemioterapeutycznych tę procedurę można odrzucić na mniejszą rolę.
Te niekorzystne komentarze są raczej trywialne w porównaniu do przytłaczającej wartości tej monografii dla lekarzy zajmujących się tą złożoną grupą zaburzeń z perspektywy klinicznej lub laboratoryjnej. Gorąco polecam to jako autorytatywne źródło, ale biorąc pod uwagę jego cenę, sugerowałbym, by był on wykorzystywany w bibliotece, a nie nabywany na własny użytek.
Ward D. Noyes, MD
University of Florida College of Medicine, Gainesville, FL 32610
[więcej w: orzechy brazylijskie cena, proteza szkieletowa acetalowa, gdzie wysłać skierowanie do sanatorium ]
[..] Oznaczono ponizsze tresci z artykulu oryginalnego: sklep rehabilitacyjny[…]
Owoce składają się w dużej mierze z wody
[..] Odniesienie w tekscie do odszkodowania komunikacyjne[…]
rak płuca to nie oszukujmy się wyrok