Leukaemias limfatyczny

Zmieniająca się koncepcja zaburzeń limfatycznych przypomina na wiele sposobów sytuację opisaną przez matematyków jako chaos. Nasze komfortowe postrzeganie stabilności DNA zostało zniszczone dzięki znajomości rearanżacji genów limfoidalnych do przetwarzania antygenu i tworzenia przeciwciał. Morfologiczna klasyfikacja komórek limfoidalnych została przytłoczona odkryciem oszałamiającej tablicy markerów komórkowych. Ponadto częsta obserwacja niespójności tych markerów w komórkach nowotworowych doprowadziła do kapryśnego terminu rozwiązłości linii. Potrzeba przewodnika, który poprowadzi nas przez ten labirynt zagadkowych i czasami sprzecznych informacji, jest oczywista, a niniejsza monografia służy jako doskonałe źródło do uporządkowania naszego zrozumienia. Autorzy z powodzeniem łączą nowe informacje na temat biologii molekularnej i komórkowej elementów limfoidalnych z ich doświadczeniem klinicznym w leczeniu chorób limfatycznych. Dyskusje koncentrują się na zaburzeniach białaczki układu limfoidalnego i próbują powstrzymać się od badania chłoniaków. Zrozumiałe jest, że nie jest to całkowicie udane, ponieważ przewrotny charakter tych zaburzeń często pokrywa się, zarówno w badaniach laboratoryjnych, jak iw klinicznym charakterze tych chorób. Dokładne omówienie markerów immunologicznych prowadzi do rozdziałów dotyczących ostrych i przewlekłych białaczek limfatycznych, białaczkowych odmian chłoniaka, skórnych chorób komórek T oraz dysrazji komórek plazmatycznych. Każdy z tych rozdziałów jest podzielony na opis cech klinicznych, po którym następuje ocena laboratoryjna, diagnoza, czynniki prognostyczne, powikłania i leczenie, a kończy się analizą nieprawidłowości chromosomowych. Styl jest jasny, niewiele jest zaniedbanych dyskusji, a zakres danych jest w pełni przedstawiony. Tam, gdzie występują sprzeczne poglądy, autorzy często przedstawiają swoje własne rozległe doświadczenie jako środek rozwiązywania niektórych kontrowersji. W erze leczenia, w której częstsze leczenie jest często uważane za lepsze, należy odpowiednio podkreślić potrzebę zebrania większej ilości danych porównawczych.
Uważam, że indeksowanie jest nieadekwatne i dostrzegłem, że niestety tylko niewielka część odniesień jest bardziej aktualna niż 1987. Chociaż ludzki limfotropowy wirus typu T typ I jest szeroko dyskutowany, infekcja ludzkim wirusem niedoboru odporności komórek limfoidalnych jest wymieniona tylko w pojedynczej komórce. zdanie. Uważa się, że łagodna gammapatia monoklonalna ewoluuje w szpiczaku w rzadkich przypadkach, podczas gdy niektórzy stwierdzili, że ostatecznie rozwinie się szpiczak u 15 procent pacjentów z łagodną gammapatią monoklonalną i że jeden z czterech przypadków ostatecznie rozwinie się w rodzaj nowotworu limfoidalnego lub amyloidozy. Uważa się, że splenektomia jest jednym z zabiegów z wyboru dla białaczki włośniczkowej, podczas gdy wielu hematologów sugeruje, że przy zastosowaniu nowszych środków chemioterapeutycznych tę procedurę można odrzucić na mniejszą rolę.
Te niekorzystne komentarze są raczej trywialne w porównaniu do przytłaczającej wartości tej monografii dla lekarzy zajmujących się tą złożoną grupą zaburzeń z perspektywy klinicznej lub laboratoryjnej. Gorąco polecam to jako autorytatywne źródło, ale biorąc pod uwagę jego cenę, sugerowałbym, by był on wykorzystywany w bibliotece, a nie nabywany na własny użytek.
Ward D. Noyes, MD
University of Florida College of Medicine, Gainesville, FL 32610

[więcej w: orzechy brazylijskie cena, proteza szkieletowa acetalowa, gdzie wysłać skierowanie do sanatorium ]