Doświadczenia pielęgniarek z pacjentami hospicyjnymi, którzy odmawiają jedzenia i płynów, by przyśpieszyć śmierć cd

Powody wznowienia jedzenia i płynów, które zostały zakodowane na podstawie pisemnych komentarzy 11 pielęgniarek, obejmowały presję rodziny lub zachętę do jedzenia (pięciu pacjentów), głód lub dyskomfort (cztery), łagodzenie depresji (1) i łagodzenie innych problemów (jeden ). Trzy spośród 102 pielęgniarek, które opiekowały się pacjentem, który zmarł po zatrzymaniu jedzenia i płynów, uważały, że pozwalanie pacjentowi hospicyjnemu na przyspieszone przyspieszanie śmierci w ten sposób było nieetyczne. Żadna z pielęgniarek nie zgłosiła, że aktywnie sprzeciwiałaby się wybraniu pacjenta, by przyspieszyć śmierć, odmawiając jedzenia i płynów, i tylko jeden zgłosił chęć odmowy opieki nad takim pacjentem. Tabela 1. Tabela 1. Hospicjalne raporty pielęgniarek o cechach pacjentów, którzy umierają w wyniku dobrowolnego odrzucania pokarmów i płynów w porównaniu z pacjentami, którzy zostali zamieneni przez samobójstwo wspomagane przez lekarza. W 31 procentach zgłoszonych przypadków pacjent miał 80 lat lub więcej. Większość pacjentów mieszkała w małych miejscowościach lub na obszarach wiejskich, a najczęstszym końcowym rozpoznaniem był rak (tab. 1). Oczekiwana długość życia tuż przed zaprzestaniem jedzenia i picia przez pacjenta była krótsza niż tydzień dla 6 procent pacjentów, od jednego tygodnia do jednego miesiąca dla 45 procent pacjentów i więcej niż jeden miesiąc dla 47 procent pacjentów (dane były brak dla dwóch pacjentów lub 2 procent). Według 84 pielęgniarek, pacjenci zmarli średnio 10 . 7 dni po zatrzymaniu pokarmu i płynów, a 71 pacjentów (85 procent) zmarło w ciągu 15 dni. Na podstawie odpowiedzi pielęgniarek pacjenci, którzy przestali jeść i pić, byli starsi, rzadziej chorowali na raka i częściej mieli terminalną chorobę neurologiczną niż 55 pacjentów, którzy zmarli z powodu samobójstwa popełnionego przez lekarza (Tabela 1).
Siedemdziesiąt pięć pielęgniarek (74 procent) przeanalizowało decyzję pacjenta na interdyscyplinarnej konferencji opieki hospicyjnej. Sześćdziesięciu trzech pacjentów (62 procent) zostało ocenionych przez pracownika opieki hospicyjnej, a dziewięć (9 procent) zostało ocenionych przez specjalistę zdrowia psychicznego, takiego jak psychiatra, psycholog lub pielęgniarka zdrowia psychicznego. Poziomy kontroli były podobne w przypadku pacjentów, którzy zmarli z powodu samobójstwa popełnionego przez lekarza, z wyjątkiem tego, że 25 pacjentów, którzy zmarli w wyniku spożycia przepisanych śmiercionośnych leków (45 procent), zostało ocenionych przez specjalistę zdrowia psychicznego (P <0,001). Dwanaście pielęgniarek (12 procent) poinformowało, że pacjenci, którzy zmarli po zatrzymaniu jedzenia i płynów, mieli zaburzenia psychiczne, takie jak depresja, które, ich zdaniem, mogły mieć wpływ na decyzję o odrzuceniu jedzenia lub płynów.
Tabela 2. Tabela 2. Postrzeganie pielęgniarek hospicjum Dlaczego 102 Pacjenci wybierają przyspieszanie śmierci przez zatrzymywanie jedzenia i płynów. Tabela 3. Tabela 3. Ocena jakości życia pielęgniarek ostatnich dwóch tygodni życia u pacjentów, którzy zmarli w wyniku zaprzestania przyjmowania pokarmów i płynów oraz tych, którzy zostali zamieneni przez samobójstwo wspomagane przez lekarza. Według pielęgniarek hospicyjnych, najważniejszymi powodami decyzji o zatrzymaniu jedzenia i płynów były gotowość do śmierci, przekonanie, że dalsze życie jest bezcelowe, ocena jakości życia jako uboga, chęć umarcia w domu, oraz chęć kontrolowania okoliczności śmierci (Tabela 2). Najmniej ważne przyczyny to duszność, splątanie, nudności, depresja lub inne zaburzenia psychiczne, obawa o bycie finansową, doświadczenie bycia świadkiem złej śmierci i brak wsparcia społecznego
[przypisy: dermapen przeciwwskazania, terapia rodzinna wrocław, endometrioza po cesarce ]
[przypisy: podejrzani zakochani cda, endometrioza po cesarce, gdzie wysłać skierowanie do sanatorium ]